Fietsen Door De Kempen Met Rina en Luc – deel 2

Dit is deel 2 van het reisverhaal : Fietsen door de Kempen met Rina en Luc. Het artikel bestaat in totaal uit 3 delen.

Klik hier voor deel 1 van het reisverhaal

Met wederom hartelijke dank aan Luc Verschooten voor het prachtig beschrijven van een mooie dag in de Antwerpse Kempen en Rina voor de leuke foto’s! Kijk  ook eens op Lucs blog voor meer (reis)verhalen!

Heeft u ook een mooi reisverhaal?  Ver weg of dichtbij, maakt niet uit, zolang het maar een leuk verhaal is! Laat het ons weten, wij plaatsen uw verhaal graag!

De Antwerpse Kempen met Rina en Luc

Fietsknooppunten: 94-25-26-87-88-34-33-32-58-57-56-29-13-23-22-21-20-95-94.
Afstand: +/- 38km.

Voor meer informatie over fietsroutes en knooppunten, kijk  op  Fietsnet.be

Deel 2

We zijn in het centrum van Kasterlee. Een gemeente van de provincie Antwerpen op een hoogte van 18 meter. Centraal gelegen in de Kempen tussen Geel, Turnhout en Herentals. We maken de fietsen vast aan een fietsenrek, vlakbij een groen plein met talrijke bomen. Het standbeeld van een ouderpaar met kind brengt hulde aan de talrijke politieke- en burgerslachtoffers, waaronder vijf kinderen, van de Tweede Wereldoorlog. Het monument werd in 1969 ingehuldigd. Naast het monument staat een hoog kunstwerk in de vorm van een paddenstoel. Onderaan de hoed nog enkele kapot geslagen lichtbakens. Het is een oude waterpomp. Bovenop heeft men bloementjes geplant. Het is nauwelijks te zien, zo hoog is de witgekalkte waterpomp.

De Sint-Willibrorduskerkklok slaat 12:30u. ook hier toont het info-bord een oude foto van de kerk. Op het eerste zicht zijn er geen verschillen. Het plein ervoor was toen ook een oase van groen met enkele kleine bomen. De waterpomp is duidelijk zichtbaar op de voorgrond.  In 1735 brandde de kerk af. Alleen het onderste gedeelte van de westertoren uit 1531 bleef gespaard. In 1740 werd de kerk heropgebouwd. In de 19^de eeuw werd ze nogmaals herbouwd en vergroot. De toren kreeg in 1900 een nieuwe spits. De grote, mooie kerk is afgesloten. De hoofdingang is van wit natuursteen met verschillende siertorentjes. Het lijkt alsof de klokkentoren in het midden van de kerk gebouwd is. We maken een ommetje rond het complex en zien dat het gezichtsbedrog is. De toren is aan de Westzijde gebouwd. Opzij van de toren hangt het grote Christus kruis. Vanaf deze plek vertrekken een aantal thema- en knooppuntenwandelingen.

Rechtover de kerk, op het Marktplein, prijkt een groot monument met wapperende vlaggen van Monseigneur Heylen. (1856-1941) De “Kerkvorst Kempenzoon” werd hier in Kasterlee geboren. Hij stierf op 27 oktober 1941. Het monument is van de Vlaamse Toeristenbond, naar aanleiding van de 100^ste verjaardag van de bisschop. Het werd ingehuldigd op 17 juni 1956. De waterpomp naast het monument is niet dezelfde als op de oude foto. Dit hier is een robuuste arduinen blok die de oude waterpomp moet vervangen. Ze werd onlangs nog gerestaureerd.

Links van het plein staat het gemeentehuis. Een laag breed gebouw. Het is de voormalige onderwijzerswoning die in 1874 verbouwd werd tot gemeentehuis. In 1995 nog extra uitgebreid met een politie kantoor. De gedenksteen in de voorgevel is voor Jozef De Ceuster (1864 – 1949). Hij was hoofdonderwijzer van deze voormalige school. De tekst onder zijn profiel luidt: “Gaf zich met liefde aan de opvoeding van zijn volk”. Voor het gebouw een klein standbeeld van “Kasterlee pompoendorp”. Rond 1700 was de aardappel nog onbekend en at men nog zijn dagelijkse portie bonen. Pompoen kende men echter al wel. De dorpsbewoners van Kasterlee genoten op de kermis van pompoensap. Deze rage is herstart in 1990 met een pompoendag op de laatste zondag van oktober. Vooraan lonkt een zitbank in volle zon. Een uitgelezen kans om te picknicken. Aan het uitstalraam van de plaatselijke apotheek hangt het groene logo met het uur en de temperatuur. Hij vertelt ons dat het ondertussen 14° is.

Na onze picknick rijden we verder. We verlaten het centrum van Kasterlee en rijden onder de snelweg verder. Een korte smalle tunnel die enkel geschikt is voor voertuigen tot 2,3Om hoog. Eens in de Vijverstraat rijden we op een smalle asfaltbaan die slingert tussen de ruime villa’s. We naderen “De Hoge Rielen”. Een gezond jeugdverblijfscentrum van 230 ha met bestemming voor jongeren met een jeugdige geest. Het jeugdkamp in het uitgestrekte natuurdomein biedt alle comfort. Dit domein is een oude militaire kazerne geweest. Er staan nog vele loodsen die dienst deden als munitieopslagplaats. Ze zijn ondertussen herbouwd tot leerrijke lokalen en slaapplaatsen. Op het domein bevinden zich ondertussen 17 paviljoenen waarin verschillende groepen te gast kunnen verblijven.  Bij de Rielenkapel in de  Rielenven houden we halt. We staan hier op de grens van Kasterlee en het gehucht Zandhoef. Op de foto van het “Erfgoed Kasterlee” zien we een zittende vrouw met een paternoster in de hand. De grote kapel werd oorspronkelijk gebouwd in 1564, ter verering aan Onze-Lieve-Vrouw-Geboorte. Uiteraard werden tijdens de volgende eeuwen meerdere herstellingen en verbouwingswerken uitgevoerd. De laatste verbouwing dateert van eind 20^ste eeuw. Verschillende bakstenen werden opnieuw gebruikt. Sommige van deze stenen vertonen nog de negen kerven, gekrast met de kruisjes van hun paternoster. Stille getuigen van aanstaande moeders die hier toen kwamen bidden om een gezond kind te baren. Op het leien dak staat een zeskantig torentje met klokken. Ze spelen sinds 1999 op regelmatige tijdstippen een vertederend lied. De oude glasramen vertellen ons de legende van de kapel. Hoogstwaarschijnlijk was rondom de kapel nog een begraafplaats. Nu staan er enkel nog de oude lindebomen. Voorbij de kapel rijden we door en naderen knppnt 33.

Voor het centrum van Tielen moeten we linksaf, om route 57 verder te volgen. We rijden terug door de natuur, weliswaar op een asfaltbaan. We slalommen langs de beek. Paarden grazen in de weiden. Onverstoord en zonder stress. We houden halt bij een panoramazicht op het dorp Tielen. De kerktoren steekt majestueus boven de rode pannendaken uit. We blijven nog even nagenieten. Straks staat hier de mais drie kontjes hoog en weet de voorbij rijdende fietser niet wat hij mist. Voor ons stroomt de Kleine Nete. Aan knppnt 56 moeten we rechtsaf en rijden het bos in. Het “Zwart Water”. Gelegen tussen Lichtaart en Herentals aan de rechterzijde van de N123. Het is een geklasseerd landschap met moeras en een weelderige plantengroei. Het domein is niet toegankelijk maar er zijn uitkijkposten ter observatie van broed- en trekvogels.

Binnenkort volgt deel 3 van dit leuke verslag!